Menu

A

|

A

Dit was Thailand alweer!

Dit was Thailand alweer!

Vanuit Bangkok zijn we dus meteen omhoog gegaan, naar het noorden van Thailand. Helemaal zen van de rust in Pai gaan we nu naar het zuiden reizen, met een tussenstop in Chiang Mai en daarna Bangkok. We zien op tegen het lange reizen, maar in de bus van Pai naar Chiang Mai zit de sfeer er al goed in. Hahaha wat hebben we een lol! De buschauffeur die steeds de bus in loopt om de koppen te tellen maar stiekum met zijn zaakje tegen mijn knie staat te prikken. De steile en hobbelige haarspeld bochten waar de gemiddelde achtbaan in Walibi jaloers op is. En bergafwaarts moet veel en hard geremd worden, maar niet aan een stuk door. Zo zitten we dus 4 uur lang met z’n 12en headbangend in een busje. Kotszakjes hangen klaar.

De heenweg was trouwens niet veel beter. Toen vonden Chinezen het een goed idee om verse vis mee te nemen. 37 Graden buiten en de rit duurt 4 uur. Kun je je de geur voorstellen? Het was nog erger.

Aangekomen in Chiang Mai gaan we voor een pedicure behandeling. Terwijl we lekker decadent in de stoelen liggen kruipt er ineens een enorme spin langs het raam omhoog. Paniek, chaos en lachen alom! De gek is zeker 8cm in doorsnee en gifgroen. Je kunt je wel voorstellen hoe relaxt we daarna nog in de stoelen lagen. ’s Avonds spreken we af met vrienden van Don. We gaan het nachtleven en bijbehorende ladyboys ontdekken. Wat een gezelligheid. De Limburgers hebben heel veel humor en we staan op een soort Leidse plein van Chiang Mai, woopwoop!

Omdat we de 15e op Koh Phangan moeten zijn voor volle maan, pakken we de bus terug naar Bangkok. 12 uur in een bus, dan een verplichte dag Bangkok en weer 12 uur in de bus en Ferry naar het eiland. Als we de bus instappen zakt de moed ons letterlijk in de schoenen. Wat een armoe. We zitten boven de wc (en die ruikt niet naar bloemen), beenruimte is ingesteld op Thaise beentjes en de airco kan niet uit. Brigitte Kaandorps ‘zwaar leven’ zingen we uit volle borst.

Midden in de nacht worden we ineens de bus uitgegooid. Al schreeuwend ‘Bangkok Bangkok’ worden we wakker, moeten we direct onze spullen pakken en vooral wegwezen. We kunnen amper de bus uit want de taxi chauffeurs en tuktuk drivers staan ons bijna in de bus al op te wachten. Holy shit wat een drukte. Snel de tassen pakken want die zijn inmiddels al op straat gegooid. Werkelijk geen idee waar we zijn, die hysterische mannen om ons een en de bus die al weg rijdt… We zijn weer in Bangkok.
Behoorlijk geïrriteerd pakken we onze spullen, negeren we de taxi chauffeurs en gaan we om 5.15 uur op zoek naar een hostel in Bangkok. Wat een vreemd tafereel dit… Bangkok by night. Overal ladyboys, massages, dronken westerse mannen en muziek. De sfeer voelt grimmig en lijkt in niets op de gezelligheid van Amsterdamse nachten.

De bus vanuit Bangkok naar de ferry ziet er gelukkig een stuk beter uit. Ook dit ging weer soepeltjes zoals dat volgens ons alleen in Thailand kan. We weten niet waar we opgehaald worden, moeten bellen naar een nummer om iets af te spreken. Een kwartier na de afgesproken tijd zien we nog steeds niemand en krijgen we het toch een beetje benauwd. We hebben heel wat geld betaald en hebben eigenlijk helemaal niks. Alleen een raar papiertje in onbegrijpelijke taal.. Geen idee waar we geboekt hebben, welke bus moet komen, wie tussenpersoon is.. Goed verhaal dit.
Gelukkig komt er ineens een mannetje aan en zien we de bus! Yes! We spreken af dat Suus en ik de backpacks in het ruim gooien en dat Don vooraan bij de deur gaat staan om de beste plekken te bemachtigen. En dat is gelukt!!!! We zitten met zijn drieën bovenin vooraan, heerlijke stoelen en gezellige mensen achter ons. Donja is de heldin van de week!

Aangekomen in zuid Thailand moeten we op de boot wachten. 6.00 uur ’s morgens worden we wederom de bus uit gegooid en moeten we bij een vreemd tentje wachten. Om de beurt worden de reizigers een raar kamertje in geroepen. Wat gebeurt daar in vredesnaam? Een ding is zeker: er moet betaald worden. Iedereen is op zoek naar geld of gaat pinnen. We vertrouwen het voor geen meter, want voor de boot hebben we al betaald. Alleen ook daar hebben we nog geen ticket van…
Dan zijn wij aan de beurt en blijkt het te gaan om de taxi vanaf de haven van Koh Phangan naar het hotel. De beste man vertelt ons dat een taxi daar aanhouden zeker 1200 bath kost. Bij hem slechts 200 bath pp. De helft goedkoper dus. We vinden het maar vreemd en Suus zegt hem dat we het daar wel uitzoeken. Hartelijk bedankt. Natuurlijk blijkt dit allemaal onzin en kost een taxi 100 bath pp. Goed bezig suusie Q!

We zitten op Koh Phangan in een heerlijk resort wat we al in Nederland hadden geboekt. Even relaxen! Zaterdagavond: Full moon party is aan! De pret begint al vanuit het hotel waar vandaan we met 15 man in een busje naar het strand rijden. Gezellige Argentijnse mannen zorgen voor sfeer. Uit volle borst brullen we mee: where are we from? Macs bay, Macs bay!! Where are we going? Full moon, full moon!! Schijnbaar vergeet iedereen zijn slaapplaats na teveel buckets, dus krijgen we een stempel van het hotel Macs bay op onze arm. Dan komen we aan. Wooowww. Wat vet!!! In een prachtige baai staan overal dj’s te draaien en het is feest! We worden onder geschilderd door plaatselijke artiesten met fluoriserende verf. Ze kunnen geen genoeg van ons en zeker niet van Suus krijgen dus voor amper een euro zien we er uit als ware full moon hipsters! We hebben zo verschrikkelijk veel lol dat we bijna in onze broek plassen (letterlijk….) en ontmoeten heel veel gezellige mensen. De buckets zijn mega onhandig en zorgen de volgende dag voor hoofdpijn.

Na drie dagen relaxen, scooter rijden, eilandjes hoppen en gezelligheid gaan we met de boot naar Koh Tao. Dit is een waar paradijs met de mooiste duikplekken. Wij beginnen liever even rustig aan en proberen eerst eens hoe snorkelen ons bevalt. We stikken bijna in onze snorkels van het lachen als we elkaar aankijken. Vervolgens staan we veel te lang tot onze knieën in het water, wat gênant. Bang voor wat we allemaal te zien krijgen onder water blijven we nog even zo staan en dan moeten we er maar aan geloven. We zien leuke nemo’s en andere vissen. Alles leuk en aardig, maar ik ben ook nog steeds op m’n hoede voor haaien en dat soort ongein.

Dag 2 op Koh Tao gaat het snorkelen steeds beter en we zien zo veel mooi gekleurde vissen. Je waant je echt even in een andere wereld. We zien koraal, een oud wrak en nog veel meer vissen. Dit is zoooo leuk! Het nachtleven van Koh Tao valt een beetje tegen. Na de zoveelste vuurshows kennen we de trucjes en de toeristen hebben net een slok teveel op. Vooral Britten kunnen er wat van en we zien heel wat Geordie shore types half verzuipen in de zee of van tafels afvallen. Gelukkig ontmoeten we ook een groepje jongens met wie we veel lachen. Niet iedereen heeft namelijk dezelfde humor. Vooral cynisme wordt niet door alle nationaliteiten begrepen en/of gewaardeerd. Gelukkig kunnen wij heel goed heel hard om onze eigen grappen lachen 😉

We raken al best gewend aan de temperatuur en benauwdheid van Thailand en het primitieve backpackers leven. De hygiënische doekjes en dettol desinfect worden steeds minder panisch gebruikt, dus dat gaat goed. We zijn inmiddels ook heel goed geworden in het negeren van mensen, met name mannen die iets van ons willen. Soms levert het ook ietwat ongemakkelijke situaties op. Bijvoorbeeld toen we rond een tempel liepen in Chiang Mai en een man die daar zat een gesprekje met ons aan ging. Bij de vraag ‘where are you from?’ bleef het akelig stil en dropen we langzaam schuifelend af. We hebben namelijk zo vaak gehoord NOOIT te zeggen waar je vandaan komt. Alleen hebben we alle drie nog nooit aan onze tipgevers gevraagd waarom eigenlijk niet. Dus zwijgen we en kijken we een beetje schaapachtig weg. Awkward.. Oh shit, dat verstaan ze!

Nu op de boot en bus terug naar Bangkok waar Suus helaas in het vliegtuig terug naar huis stapt. Het was mega gezellig met z’n drieën dus we zullen haar missen. Boeehoe 🙁 Maar Don en ik hebben nog zoveel in het vooruitzicht, nu eerst Laos. Heel benieuwd!!

 

Wat een super leuke en lieve reacties hebben jullie gegeven op mijn eerste verhaal! Heel erg leuk om allemaal te lezen, BEDANKT!!
Hele dikke kussen en veel liefs
Xxx

Check de foto’s hier!

17

Dit was Thailand alweer!

Dit was Thailand alweer!

Vanuit Bangkok zijn we dus meteen omhoog gegaan, naar het noorden van Thailand. Helemaal zen van de rust in Pai gaan we nu naar het zuiden reizen, met een tussenstop in Chiang Mai en daarna Bangkok. We zien op tegen het lange reizen, maar in de bus van Pai naar Chiang Mai zit de sfeer er al goed in. Hahaha wat hebben we een lol! De buschauffeur die steeds de bus in loopt om de koppen te tellen maar stiekum met zijn zaakje tegen mijn knie staat te prikken. De steile en hobbelige haarspeld bochten waar de gemiddelde achtbaan in Walibi jaloers op is. En bergafwaarts moet veel en hard geremd worden, maar niet aan een stuk door. Zo zitten we dus 4 uur lang met z’n 12en headbangend in een busje. Kotszakjes hangen klaar.

De heenweg was trouwens niet veel beter. Toen vonden Chinezen het een goed idee om verse vis mee te nemen. 37 Graden buiten en de rit duurt 4 uur. Kun je je de geur voorstellen? Het was nog erger.

Aangekomen in Chiang Mai gaan we voor een pedicure behandeling. Terwijl we lekker decadent in de stoelen liggen kruipt er ineens een enorme spin langs het raam omhoog. Paniek, chaos en lachen alom! De gek is zeker 8cm in doorsnee en gifgroen. Je kunt je wel voorstellen hoe relaxt we daarna nog in de stoelen lagen. ’s Avonds spreken we af met vrienden van Don. We gaan het nachtleven en bijbehorende ladyboys ontdekken. Wat een gezelligheid. De Limburgers hebben heel veel humor en we staan op een soort Leidse plein van Chiang Mai, woopwoop!

Omdat we de 15e op Koh Phangan moeten zijn voor volle maan, pakken we de bus terug naar Bangkok. 12 uur in een bus, dan een verplichte dag Bangkok en weer 12 uur in de bus en Ferry naar het eiland. Als we de bus instappen zakt de moed ons letterlijk in de schoenen. Wat een armoe. We zitten boven de wc (en die ruikt niet naar bloemen), beenruimte is ingesteld op Thaise beentjes en de airco kan niet uit. Brigitte Kaandorps ‘zwaar leven’ zingen we uit volle borst.

Midden in de nacht worden we ineens de bus uitgegooid. Al schreeuwend ‘Bangkok Bangkok’ worden we wakker, moeten we direct onze spullen pakken en vooral wegwezen. We kunnen amper de bus uit want de taxi chauffeurs en tuktuk drivers staan ons bijna in de bus al op te wachten. Holy shit wat een drukte. Snel de tassen pakken want die zijn inmiddels al op straat gegooid. Werkelijk geen idee waar we zijn, die hysterische mannen om ons een en de bus die al weg rijdt… We zijn weer in Bangkok.
Behoorlijk geïrriteerd pakken we onze spullen, negeren we de taxi chauffeurs en gaan we om 5.15 uur op zoek naar een hostel in Bangkok. Wat een vreemd tafereel dit… Bangkok by night. Overal ladyboys, massages, dronken westerse mannen en muziek. De sfeer voelt grimmig en lijkt in niets op de gezelligheid van Amsterdamse nachten.

De bus vanuit Bangkok naar de ferry ziet er gelukkig een stuk beter uit. Ook dit ging weer soepeltjes zoals dat volgens ons alleen in Thailand kan. We weten niet waar we opgehaald worden, moeten bellen naar een nummer om iets af te spreken. Een kwartier na de afgesproken tijd zien we nog steeds niemand en krijgen we het toch een beetje benauwd. We hebben heel wat geld betaald en hebben eigenlijk helemaal niks. Alleen een raar papiertje in onbegrijpelijke taal.. Geen idee waar we geboekt hebben, welke bus moet komen, wie tussenpersoon is.. Goed verhaal dit.
Gelukkig komt er ineens een mannetje aan en zien we de bus! Yes! We spreken af dat Suus en ik de backpacks in het ruim gooien en dat Don vooraan bij de deur gaat staan om de beste plekken te bemachtigen. En dat is gelukt!!!! We zitten met zijn drieën bovenin vooraan, heerlijke stoelen en gezellige mensen achter ons. Donja is de heldin van de week!

Aangekomen in zuid Thailand moeten we op de boot wachten. 6.00 uur ’s morgens worden we wederom de bus uit gegooid en moeten we bij een vreemd tentje wachten. Om de beurt worden de reizigers een raar kamertje in geroepen. Wat gebeurt daar in vredesnaam? Een ding is zeker: er moet betaald worden. Iedereen is op zoek naar geld of gaat pinnen. We vertrouwen het voor geen meter, want voor de boot hebben we al betaald. Alleen ook daar hebben we nog geen ticket van…
Dan zijn wij aan de beurt en blijkt het te gaan om de taxi vanaf de haven van Koh Phangan naar het hotel. De beste man vertelt ons dat een taxi daar aanhouden zeker 1200 bath kost. Bij hem slechts 200 bath pp. De helft goedkoper dus. We vinden het maar vreemd en Suus zegt hem dat we het daar wel uitzoeken. Hartelijk bedankt. Natuurlijk blijkt dit allemaal onzin en kost een taxi 100 bath pp. Goed bezig suusie Q!

We zitten op Koh Phangan in een heerlijk resort wat we al in Nederland hadden geboekt. Even relaxen! Zaterdagavond: Full moon party is aan! De pret begint al vanuit het hotel waar vandaan we met 15 man in een busje naar het strand rijden. Gezellige Argentijnse mannen zorgen voor sfeer. Uit volle borst brullen we mee: where are we from? Macs bay, Macs bay!! Where are we going? Full moon, full moon!! Schijnbaar vergeet iedereen zijn slaapplaats na teveel buckets, dus krijgen we een stempel van het hotel Macs bay op onze arm. Dan komen we aan. Wooowww. Wat vet!!! In een prachtige baai staan overal dj’s te draaien en het is feest! We worden onder geschilderd door plaatselijke artiesten met fluoriserende verf. Ze kunnen geen genoeg van ons en zeker niet van Suus krijgen dus voor amper een euro zien we er uit als ware full moon hipsters! We hebben zo verschrikkelijk veel lol dat we bijna in onze broek plassen (letterlijk….) en ontmoeten heel veel gezellige mensen. De buckets zijn mega onhandig en zorgen de volgende dag voor hoofdpijn.

Na drie dagen relaxen, scooter rijden, eilandjes hoppen en gezelligheid gaan we met de boot naar Koh Tao. Dit is een waar paradijs met de mooiste duikplekken. Wij beginnen liever even rustig aan en proberen eerst eens hoe snorkelen ons bevalt. We stikken bijna in onze snorkels van het lachen als we elkaar aankijken. Vervolgens staan we veel te lang tot onze knieën in het water, wat gênant. Bang voor wat we allemaal te zien krijgen onder water blijven we nog even zo staan en dan moeten we er maar aan geloven. We zien leuke nemo’s en andere vissen. Alles leuk en aardig, maar ik ben ook nog steeds op m’n hoede voor haaien en dat soort ongein.

Dag 2 op Koh Tao gaat het snorkelen steeds beter en we zien zo veel mooi gekleurde vissen. Je waant je echt even in een andere wereld. We zien koraal, een oud wrak en nog veel meer vissen. Dit is zoooo leuk! Het nachtleven van Koh Tao valt een beetje tegen. Na de zoveelste vuurshows kennen we de trucjes en de toeristen hebben net een slok teveel op. Vooral Britten kunnen er wat van en we zien heel wat Geordie shore types half verzuipen in de zee of van tafels afvallen. Gelukkig ontmoeten we ook een groepje jongens met wie we veel lachen. Niet iedereen heeft namelijk dezelfde humor. Vooral cynisme wordt niet door alle nationaliteiten begrepen en/of gewaardeerd. Gelukkig kunnen wij heel goed heel hard om onze eigen grappen lachen 😉

We raken al best gewend aan de temperatuur en benauwdheid van Thailand en het primitieve backpackers leven. De hygiënische doekjes en dettol desinfect worden steeds minder panisch gebruikt, dus dat gaat goed. We zijn inmiddels ook heel goed geworden in het negeren van mensen, met name mannen die iets van ons willen. Soms levert het ook ietwat ongemakkelijke situaties op. Bijvoorbeeld toen we rond een tempel liepen in Chiang Mai en een man die daar zat een gesprekje met ons aan ging. Bij de vraag ‘where are you from?’ bleef het akelig stil en dropen we langzaam schuifelend af. We hebben namelijk zo vaak gehoord NOOIT te zeggen waar je vandaan komt. Alleen hebben we alle drie nog nooit aan onze tipgevers gevraagd waarom eigenlijk niet. Dus zwijgen we en kijken we een beetje schaapachtig weg. Awkward.. Oh shit, dat verstaan ze!

Nu op de boot en bus terug naar Bangkok waar Suus helaas in het vliegtuig terug naar huis stapt. Het was mega gezellig met z’n drieën dus we zullen haar missen. Boeehoe 🙁 Maar Don en ik hebben nog zoveel in het vooruitzicht, nu eerst Laos. Heel benieuwd!!

 

Wat een super leuke en lieve reacties hebben jullie gegeven op mijn eerste verhaal! Heel erg leuk om allemaal te lezen, BEDANKT!!
Hele dikke kussen en veel liefs
Xxx

Check de foto’s hier!

17

10 Comments

Tes

23 maart , 2014 at 9:41 pm

Wat een heerlijk verhaal weer! Je neemt ons zo steeds even mee naar "jouw" wereld, love it! Kijk je uit voor andere viespeuken met klamme zaakjes tegen je knie? Brrrrr hahahaha! Kus <3

Mutti

23 maart , 2014 at 10:11 pm

Wat een belevenissen! Heel leuk om te lezen, je schrijft het zo lekker beeldend op, haha. Ik kan er weer even tegen en kijk alweer uit naar je ervaringen in Laos. Take care moes! X

Eline

24 maart , 2014 at 6:38 am

Ohhhh Mies, wat zal jij genieten! Heerlijk, leuke foto's!

Soof

24 maart , 2014 at 8:20 am

Hahaha super leuk verhaal!! Die busreizen zijn wel een ramp zeg! Maak de volgende full moon party foto's van julie geverfde lichamen, ben benieuwd hoe dat eruit ziet! Kuss and have fun

Romy

24 maart , 2014 at 9:37 am

Mies, wat een heerlijk verhaal weer! Geniet! X

tante Ingrid

24 maart , 2014 at 12:53 pm

Dank je Michelle voor je avonturen. Heerlijk om te lezen. XX

Astrid

24 maart , 2014 at 4:25 pm

Ha die Michelle, meid wat een geweldig verhaal, geef ze van katoen hoor, die vieze kereltjes......hahah, wat beleef je allemaal ......ongelooflijk, blijf genieten! Xxxx

Sonja

24 maart , 2014 at 7:15 pm

Leuk om te lezen Mies! Super gave belevenis! Veel plezier in Laos en kijk uit voor oude vieze mannetjes! Dikke kus ook van Ted

Joyce

24 maart , 2014 at 8:51 pm

Wat een heerlijk verhaal weer Mies!! Geweldig! Kijk nu alweer uit naar het volgende verhaal. Geniet! Xxx

Nadine

25 maart , 2014 at 3:43 pm

Wat een verhaal mies! Wat fijn om te lezen dat je het zo naar je zin hebt. Have fun & take care xxx

Feel free to respond!

Laat een bericht achter

Geef een reactie