Nadat we afscheid hebben genomen van Suus, en we ons daarna heel sip voelden, zijn we op de Stray bus gestapt richting Laos. Stray is een organisatie die reizen door Laos verzorgt waarbij je steeds kunt kiezen of je ergens een excursie wilt doen of niet. Het openbaar vervoer is in Laos nog niet heel erg goed en het communistische land is nog niet erg ingespeeld op toeristen, dus leek het ons handig om met een tourguide door Laos te reizen. We stoppen eerst in Ayhuttaya, net boven Bangkok. Met een boot verkennen we de stad en we zien heel veel tempels en olifanten. Vervolgens stappen we weer op de nachttrein richting Chiang Mai. In Chiang Mai doen we lekker relaxt, we hebben de stad immers al eerder bekeken. Een lekkere voet- en schouder massage staat op ons to-do lijstje. Had erger gekund 😉

Na Chiang Mai stoppen we in Chiang Rai bij de witte tempel. Deze is inderdaad adembenemend, zoals je op de foto’s ook zult zien. Dan komen we aan bij de grens met Laos. We hebben een gezellige groep en kunnen het vooral goed vinden met de Britten en Deense meiden. Na de grensovergang stappen we op een slowboat en varen we over de Mekong rivier. De natuur is echt adembenemend, onaangetast en verwilderd. Berggeiten en koeien zoeken verkoeling in de rivier en als we dorpjes passeren horen we de kinderen roepen en zwaaien vol enthousiasme naar ons! De reis duurt wel 3 dagen dus slapen we steeds in verschillende dorpjes. Onderweg komen we veel bosbranden tegen. In deze tijd van het jaar worden de rijstvelden en andere vegetatie verbrand, zodat het het jaar erna weer gebruikt kan worden. Het ziet er nogal heftig uit dus vraag ik de gids hoe ze deze vuurzee onder controle houden. ‘They don’t. They can’t’, luidt het antwoord. Maar gaat het dan nooit mis? ‘Sometimes accidents happen, when people get surrounded by the fire. Some people died.’ ‘Goh…’ Als we aanmeren bij het dorpje waar we die nacht slapen zien we ook enorme vuren even verderop. Slaap lekker!

Deze avond staat in het teken van een homestay. We slapen bij de locals en dit geeft een super goed beeld van hun primitieve leventje. Dat zijn we niet gewend! LaoLao Beer is gewoon Lauw Bier, want geen koelkast. Airco en Wifi kennen ze hier niet. Oej, we hebben het thuisfront niet verteld dat we 2 dagen niet bereikbaar zijn. Dan maar een smsje. Geen bereik! We’re in the middle of nowhere!!!

We krijgen een rondleiding en na het avondeten worden we gezegend volgens allerhande rituelen. Er wordt door zo’n 30 mensen gemompeld en geschreeuwd en we moeten offers eten en drinken. Vervolgens krijgen we katoenen armbandjes om die ons geluk brengen. Heel bijzonder om mee te maken, maar soms moeilijk om onze lach in te houden. Zeker als er een spin tussen ons doorloopt op de grond waar we zitten en we niet mogen gillen!
Kinderen zijn dol op ons, spreken aardig Engels en geven ’s avonds een optreden. Mega schattig natuurlijk. Daarna mogen wij mee dansen en moet de traditionele muziek plaatsmaken voor ‘sexy bitch’ van Pitbull. Het is werkelijk aardedonker dus besluiten we een kijkje te nemen op het strand. Duizenden sterren verlichten de hemel, we worden er stil van.

Dan komen we aan in Luang Prabang. Een kleine stad in noord Laos. Hier blijven we 5 nachten en kunnen we onze backpack dus even aan de kant gooien. Het is ook hier weer enorm warm dus zoeken we verkoeling bij de watervallen. Nog steeds teleurgesteld van de droge waterval op Koh Phangan zijn we een beetje voorzichtig met ons enthousiasme. Dit blijkt niet nodig. De waterval is enorm en bestaat uit meerdere verdiepingen!! Het water kleurt van wit naar kristalhelder blauw en met de jungle omgeving lijkt het een sprookje.
De volgende dagen in Luang Prabang gaan we naar de nightmarket, bezoeken we de bibliotheek en het museum en wandelen we heel wat af. Ook hebben we een excursie geboekt om de olifanten te wassen in de rivier. Volgens onze gids gaan ze in Laos veel beter met de dieren om en is het echt het proberen waard. En inderdaad! Het is onwijs leuk. Eerst weer even olifant rijden maar nu mogen we op de nek van de olifant zelf zitten. Het dier is nogal hongerig en trekt in een ruk een hele boom omver. Paar keer erop stampen en zijn maaltje is klaar. En wij dachten goed te doen door een tros bananen te halen… Toetje dan maar. Daarna gaan we de rivier in. Het beest is echt gek en gaat onderwater, van links naar rechts schuddend en weet ons er uiteindelijk af te gooien. We zijn blij dat we dit toch nog hebben gedaan, omdat we een nare nasmaak hadden van de vorige olifanten rit. Dit is een veel leukere herinnering!

Het eten is hier nog goedkoper dan in Thailand. ’s Morgens ontbijten we met een vers geperst sapje en baguette (de Franse invloeden zijn nog steeds zichtbaar) voor minder dan € 1,50 pp. ’s Avonds eten we tussen de locals op de markt. Bij een soort buffet van verse maaltjes koop je voor minder dan een euro een bord die je zo vol mag gooien als je zelf wilt. Dan warmen ze het in een wok op en smikkelen maar!
De mensen zijn vriendelijker en minder gewend aan toeristen. Er zijn hier ook beduidend minder toeristen. Overal worden we begroet en kinderen tikken ons aan om onze aandacht te krijgen voordat ze enthousiast zwaaien. De sfeer in Luang Prabang voelt goed.

Onze volgende stop is Vang Vieng, bekend om het tuben in de rivier. Vanwege de enorme hoeveelheid dodelijke slachtoffers is de rit een stuk ingekort. Ook de hoeveelheid alcohol probeert de lokale bevolking te beperken en niet overal kun je meer magic mushroom shakes kopen. Ondanks de maatregelen zijn de meeste tubers laveloos en is het een mooi tafereel. Vanuit je bandje drijf je langs barretjes waar je een shotje en armbandje krijgt. Daar kun je volleyballen, beerpongen of zonnebaden. Allemaal onder het genot van een koud biertje. Het bevalt zo goed dat we de volgende dag weer gaan! ‘S avonds hangen we in cafeetjes om oude afleveringen van Friends te kijken en we ontmoeten steeds weer mensen die we ergens in Thailand ook al zijn tegen gekomen. Israel, Brazilië, IJsland, Nieuw Zeeland, Zweden, noem het maar op, we hebben al heel wat internationale vrienden gemaakt. De laatste dag in Vang Vieng hebben we fietsen gehuurd en zijn we naar de Blue Lagoon en bijbehorende grot gegaan. We werden al gewaarschuwd voor de semi-verharde weg en de fietsverhuurder raadde een mountainbike aan. Om te ontkomen aan zadelpijn en ander vrouwenleed besloten wij dat een citybike zonder versnellingen ook wel zou lukken. Dat ging ook prima, tot we bij de semi-verharde weg aankwamen. Niks semi-verhard. Losse stenen in blubber en modder!! Meteen respect voor zwager Sebas die het hele voorjaar over kasseien hobbelt! Slangen, koeien en ander loslopend wild moeten ontweken worden maar we komen er zonder kleerscheuren vanaf. De grot is heeeel donker en diep, het water van de lagoon is helder en onbeschrijfelijk mooi blauw. Wat een geweldige natuur! Overal rotsachtige bergen, versierd met mooie bomen, bloemen en lianen. Genieten.

Morgen gaan we verder naar het zuiden van Laos. Benieuwd wat ons daar te wachten staat!

Hoe gaat het in Nederland? Last van lente kriebels en voorjaarsvlinders? Hoop dat alles goed gaat 🙂 Hele dikke kussen en veeeeel liefs!

From Laos with love X

Ohja hier de foto’s!