Menu

A

|

A

Final destination: home

Final destination: home

Na de nachtbus te hebben gepakt komen we ’s morgens vroeg aan in Airlie Beach. Airlie beach is een gezellige badplaats met eindelijk een paar goede terrassen. Dit hoorden we al van mijn ouders die hier eerder zijn geweest dus we keken er behoorlijk naar uit. We verdienen wel een rosétje op een terras met zeezicht. Proost!
Helaas is ook het strand hier gewoon een strand; zand met wat palmbomen en de zee. Helemaal niks mis mee en het land blijft zo wel heel puur, maar wij missen wat luxe. Misschien dat we in Nederland zo verwend zijn, maar geef mij maar Bloemendaal of Scheveningen met alle gezellige strandtenten en ligbedden. Gelukkig hebben ze in Airlie wel een lagoon. Een mega buiten zwembad met een mooi aangelegd park er omheen. Hier kun je of relaxen op het gras of kiezen voor zand tussen de billen.
Eigenlijk liggen we hier de hele week met een groepje Engelsen die we eerder hebben ontmoet in Noosa.
‘S avonds is er ook van alles te doen in Airlie en daar maken we graag gebruik van! Het hostel waar we een week in slapen is ook nog eens heel goed (dik matras, zonder kuil en schone badkamer) met gezellige mensen. Feest!
Dan is het tijd om de boot op te gaan om de Whitsundays te bezoeken. Twee nachten slapen we op een mega zeilboot met 52 andere jongeren en de crew. We slapen in een kleine hut waar je spontaan claustrofobie van krijgt, maar dat hoort bij zeilen. We komen nauwelijks aan ontspanning toe want de crew heeft van alles voor ons in petto. We beginnen met speeddates om elkaar beter te leren kennen. Dit neemt natuurlijk niemand serieus en daarom lachen we ons kapot. Don heeft het helemaal voor elkaar en krijgt de meeste stemmen van de jongens: Queen of the Whitsundays!

We gaan snorkelen en zien wat vissen. Helaas valt het rif een beetje tegen. Het Great Barrier Reef ziet er niet echt uit zoals Google doet geloven, maar we zien wel heel veel verschillende vissen. Dan komt een van de jongens van de crew met de kleine boot onze kant op en strooit visvoer in het water. OMG!! Werkelijk 100den vissen komen op ons af, springen uit het water omhoog tegen mijn bril aan en ik voel langs mijn hele lichaam glibberige beesten. Aaaaa! Wegwezen hier!

Er worden twee glijbanen aan de boot gehangen en zo kunnen we ook nog het water in! Super leuk allemaal. Dan zie ik helaas kwallen met lange tentakels. De steken kunnen giftig zijn dus uitkijken, waarschuwt de crew. We hebben wel een pak aan om ons hiertegen te beschermen, maar ik geloof het wel. Na een kwallenbeet in Bali die nog steeds zichtbaar is, durf ik het niet meer aan.
De tweede avond worden er spelletjes gespeeld die alleen maar op een ‘boosecruise’ thuishoren: de meeste sexstandjes uitbeelden, het meest sexy dansen, een vrouw of man versieren en ga maar door. Het is een bonte avond maar om 12 uur moet de muziek zachter. Geen idee waarom want we liggen in een baai in de oceaan mijlenver van de bewoonde wereld, maar goed…
Het gebied waar we langs varen is prachtig en ik ben blij dat we ook dit soort trips kunnen doen, want goedkoop is het niet.

Na de zeiltocht over de whitsundays gaan we door naar Magnetic Island om daar los te gaan op de fullmoon party van Australië. Vreemd genoeg is het niet eens volle maan, maar blijkbaar is dat een detail. We komen het groepje Nederlanders tegen die we op Fraser Island hebben ontmoet! Jeej! Het is een top feest. Hele leuke meiden, hilarische gasten en steengoede muziek. We verbranden heel wat calorieën met onze dansmoves!
Magnetic Island is een tropisch eiland met echt de mooiste bomen en planten wild door elkaar gegroeid. Overal staan palmbomen tussen enorme steenpartijen en daar tussen groeien struiken met bijzonder kleurrijke bloemen. Dit is hoe een tropisch eiland hoort te zijn. Na 4 nachten is het echter tijd om verder te gaan en rijden we naar Mission Beach.
Dit is weer een klein plaatsje aan de kust en stelt eigenlijk niet heel erg veel voor. Er worden hier wel bijzonder veel skydives gedaan en onze Engelse vrinden springen uit een vliegtuig. We staan op het strand op ze te wachten en weer voel ik de adrenaline kick van mijn eigen sprong! Geweldig!

Na Mission Beach rijden we door naar Cairns. Daar ontmoeten we de Nederlandse jongens waar we ook full moon mee vierden. Met zijn 5-en beleven we een top tijd. Elke dag chillen we bij de lagoon; een zwembad met mooi aangelegd park er omheen. Hier staan overal barbecues die gratis gebruikt mogen worden. Dat hoef je tegen Hollanders maar een keer te zeggen natuurlijk. Met een mannetje of 16 staan we lekker te grillen, luisteren we muziek en drinken we Goon. Goon is een soort extreem ranzige veel te zoete wijn die, in tegenstelling tot de rest, nog enigszins te betalen is. Je koopt er meteen 4 liter van en bent gegarandeerd dronken, de volgende morgen alles vergeten en je belooft jezelf het nooit meer te drinken. #fail

Die zaterdag is Don jarig. Een kwart eeuw dus dat moet gevierd worden! Ik versier de kamer met wat slingers, de Nederlandse jongens regelen een taart en we barbecuen weer bij het strand. Helaas is Australië een beetje doorgeschoten qua regels en verboden en wordt het feestje abrupt afgekapt door security.
Wat een gezeur!

Afgezien van al die regels overal blijkt Cairns een veel leukere stad dan ik in eerste instantie dacht! De lagoon is relaxt, het uitgaansleven gevarieerd en je kunt er super chill eten voor weinig bij een Ierse pub. Top! Het hostel waar we zitten is fantastisch! De bedden zijn er veel breder en de matrassen zijn nieuw. Het heeft ook nog een super chill balkon waar we ’s avonds allerlei kaartspelletjes spelen.

Vanuit Cairns boeken we een tour naar het Daintree Rainforrest. Dit is het oudste regenwoud ter wereld en er staan echt de meest rare bomen in. Super gaaf om te zien! Ook varen we over de rivier die door het regenwoud stroomt en we zien maarliefst 4 krokodillen! De joekels liggen doodstil een beetje te dobberen in het water en sommige zijn wel 3,5 meter lang. Bizar om te zien! We slapen een nachtje in een hostel in het regenwoud en de volgende morgen brengt de tourbus ons naar Port Douglas.
Dit is een plek die eigenlijk alleen voor touristen boeiend is. Overal staan luxe resorts en vakantie villa’s te shinen in de felle zon. Het uitzicht is fantastisch, de natuur het hele jaar groen en terrassen zitten vol. Ook hier blijven we een nachtje. Toch blijkt er niet heel veel te doen te zijn dus spelen we monopoly met de Nederlanders. Hilarisch! Dat je daar na dagen van zonnebaden zin in kunt hebben 🙂

Na deze tour gaan we terug naar Cairns, de allerlaatste bestemming van onze reis. Het voelt gek; aan de ene kant ben ik er aan toe om naar huis te gaan, aan de andere kant wil ik nog een afscheid nemen van het leven hier. De Nederlandse jongens vertrekken, hoe toevallig, één dag na ons terug naar huis na een reis van 7 maanden. Zij weten dus precies hoe wij ons voelen en dat schept een band. We vieren alle laatste dingen. Nog één keer bij de Ierse pub eten, de laatste keer barbecuen, de smerige Goon opmaken, nog even snel kangoeroe vlees proberen want dat hebben we nog steeds niet gegeten en ga zo maar door. Langzaam aan nemen we ook van steeds meer mensen afscheid die we niet meer zullen zien. Blehhhh. Als kind op de camping had ik daar al moeite mee en dat is nu niet heel veel beter. Don en ik hebben allebei een knoop in onze maag en een brok in onze keel.

De laatste nacht doe ik geen oog dicht en vertrekken we om half 5 in de ochtend naar het vliegveld. Twee uurtjes vliegen naar Brisbane. Daar hebben we een hostel geboekt om nog even te slapen en op te frissen voordat we aan de monster terug reis beginnen. Het is 3 x 7 uur vliegen met een overstap op Singapore en Dubai. Daar natuurlijk ook nog een paar uurtjes vertoeven dus we zijn wel even onderweg. MAAR… Dan zijn we wel thuis!!!
Home is where the heart is! En ubs. En pep und mutti. Tes&sebas, pat&arnie die ik dan eindelijk ga ontmoeten! M’n schoonfamilie. De lieve meiden en andere vrienden. Moorkoppen van Van Dam. En de MacKroket. Zonder saus!

Op Schiphol word ik ineens zenuwachtig. We haasten ons als gekken naar de bagageband en zien onze tassen meteen al liggen. AAAAH! Nu gaat het echt gebeuren. Giechelend lopen we naar de schuifdeuren. Ze gaan open en.. Meteen zie ik Ubs staan!!! ‘Jaa’, roept hij en komt meteen naar me toe. We blokkeren ongeveer het hele pad, maar dat maakt me weinig uit. Daarna komt Pat, haar heb ik al die tijd niet gezien en we barsten in tranen uit. Dan volgen Tes en Faussie, Elles, m’n ouders, Romy, Chan, Es, Sebas, Frank, Ton, Fleur, Bram, Gin, Sabien en Soof. Zooo veel mensen. Ik sta te trillen op mijn benen en moet huilen en lachen op hetzelfde moment. Wat mooi. De meiden hebben vlaggetjes mee, fleur mooie bloemen en een zelfgemaakt t-shirt met mijn foto er op. We nemen afscheid van Don, wat heel bizar voelt na zo’n lange tijd. Dan maken we een groepsfoto en lopen we naar buiten. Ik huppel klakkeloos achter het gezelschap aan totdat Fleur ineens ‘oh’ zegt. Huh? Waaatttt. Ineens valt het kwartje. Die witte limousine staat daar voor ons! Hahaha! Dat verzin je toch niet?! Volledig in stijl worden we naar Hillegom gebracht. Dat is wel even anders dan al die rotbussen. Thuis ligt de rode loper klaar, hangt er een levensgroot spandoek, is de tuin en woonkamer volledig versierd met bloemen, slingers en ballonnen en staat er een mega taart van Van Dam klaar. Wauw!!!! Die lieve Ubs heeft echt overal aan gedacht, wat een bijzondere manier van thuis komen. Er komen nog meer mensen langs en het wordt een gezellig feestje. Mega lief dat iedereen er tijd voor maakt om mij te zien!!!
Heerlijk om weer in mijn eigen bed te slapen, de mooie badkamer in te stappen en een kwispelende koe onder aan de trap aan te treffen als ik wakker word. Ik ben weer THUIS!

De reis was werkelijk fantastisch, daarvoor moet ik ook zeker Don bedanken. Ik had me geen beter reisgezelschap kunnen wensen. En Suus natuurlijk, met wie ik zo vreselijk heb gelachen in Thailand. Jammer dat je niet 5 maanden er achter aan kon plakken Suus! De meiden in Vietnam maakten die twee weken onvergetelijk. Zonder twee weken Bali met Ubs had ik het waarschijnlijk nooit getrokken en de weken in Australië met mijn ouders zijn ook zo mooi geweest. Je deelt zulke mooie momenten, dat vergeet ik nooit meer.

En nu is het gedaan. Over en uit. Voltooid verleden tijd.
Hoewel, volgende bestemming: een uitdagende baan!

Bedankt allemaal voor jullie lieve reacties op mijn blog. Zonder lezers schrijft het ook een beetje suf. Jullie zijn top. MOEZEN!

Dikke kus en allemaal tot snel!

3

Final destination: home

Final destination: home

Na de nachtbus te hebben gepakt komen we ’s morgens vroeg aan in Airlie Beach. Airlie beach is een gezellige badplaats met eindelijk een paar goede terrassen. Dit hoorden we al van mijn ouders die hier eerder zijn geweest dus we keken er behoorlijk naar uit. We verdienen wel een rosétje op een terras met zeezicht. Proost!
Helaas is ook het strand hier gewoon een strand; zand met wat palmbomen en de zee. Helemaal niks mis mee en het land blijft zo wel heel puur, maar wij missen wat luxe. Misschien dat we in Nederland zo verwend zijn, maar geef mij maar Bloemendaal of Scheveningen met alle gezellige strandtenten en ligbedden. Gelukkig hebben ze in Airlie wel een lagoon. Een mega buiten zwembad met een mooi aangelegd park er omheen. Hier kun je of relaxen op het gras of kiezen voor zand tussen de billen.
Eigenlijk liggen we hier de hele week met een groepje Engelsen die we eerder hebben ontmoet in Noosa.
‘S avonds is er ook van alles te doen in Airlie en daar maken we graag gebruik van! Het hostel waar we een week in slapen is ook nog eens heel goed (dik matras, zonder kuil en schone badkamer) met gezellige mensen. Feest!
Dan is het tijd om de boot op te gaan om de Whitsundays te bezoeken. Twee nachten slapen we op een mega zeilboot met 52 andere jongeren en de crew. We slapen in een kleine hut waar je spontaan claustrofobie van krijgt, maar dat hoort bij zeilen. We komen nauwelijks aan ontspanning toe want de crew heeft van alles voor ons in petto. We beginnen met speeddates om elkaar beter te leren kennen. Dit neemt natuurlijk niemand serieus en daarom lachen we ons kapot. Don heeft het helemaal voor elkaar en krijgt de meeste stemmen van de jongens: Queen of the Whitsundays!

We gaan snorkelen en zien wat vissen. Helaas valt het rif een beetje tegen. Het Great Barrier Reef ziet er niet echt uit zoals Google doet geloven, maar we zien wel heel veel verschillende vissen. Dan komt een van de jongens van de crew met de kleine boot onze kant op en strooit visvoer in het water. OMG!! Werkelijk 100den vissen komen op ons af, springen uit het water omhoog tegen mijn bril aan en ik voel langs mijn hele lichaam glibberige beesten. Aaaaa! Wegwezen hier!

Er worden twee glijbanen aan de boot gehangen en zo kunnen we ook nog het water in! Super leuk allemaal. Dan zie ik helaas kwallen met lange tentakels. De steken kunnen giftig zijn dus uitkijken, waarschuwt de crew. We hebben wel een pak aan om ons hiertegen te beschermen, maar ik geloof het wel. Na een kwallenbeet in Bali die nog steeds zichtbaar is, durf ik het niet meer aan.
De tweede avond worden er spelletjes gespeeld die alleen maar op een ‘boosecruise’ thuishoren: de meeste sexstandjes uitbeelden, het meest sexy dansen, een vrouw of man versieren en ga maar door. Het is een bonte avond maar om 12 uur moet de muziek zachter. Geen idee waarom want we liggen in een baai in de oceaan mijlenver van de bewoonde wereld, maar goed…
Het gebied waar we langs varen is prachtig en ik ben blij dat we ook dit soort trips kunnen doen, want goedkoop is het niet.

Na de zeiltocht over de whitsundays gaan we door naar Magnetic Island om daar los te gaan op de fullmoon party van Australië. Vreemd genoeg is het niet eens volle maan, maar blijkbaar is dat een detail. We komen het groepje Nederlanders tegen die we op Fraser Island hebben ontmoet! Jeej! Het is een top feest. Hele leuke meiden, hilarische gasten en steengoede muziek. We verbranden heel wat calorieën met onze dansmoves!
Magnetic Island is een tropisch eiland met echt de mooiste bomen en planten wild door elkaar gegroeid. Overal staan palmbomen tussen enorme steenpartijen en daar tussen groeien struiken met bijzonder kleurrijke bloemen. Dit is hoe een tropisch eiland hoort te zijn. Na 4 nachten is het echter tijd om verder te gaan en rijden we naar Mission Beach.
Dit is weer een klein plaatsje aan de kust en stelt eigenlijk niet heel erg veel voor. Er worden hier wel bijzonder veel skydives gedaan en onze Engelse vrinden springen uit een vliegtuig. We staan op het strand op ze te wachten en weer voel ik de adrenaline kick van mijn eigen sprong! Geweldig!

Na Mission Beach rijden we door naar Cairns. Daar ontmoeten we de Nederlandse jongens waar we ook full moon mee vierden. Met zijn 5-en beleven we een top tijd. Elke dag chillen we bij de lagoon; een zwembad met mooi aangelegd park er omheen. Hier staan overal barbecues die gratis gebruikt mogen worden. Dat hoef je tegen Hollanders maar een keer te zeggen natuurlijk. Met een mannetje of 16 staan we lekker te grillen, luisteren we muziek en drinken we Goon. Goon is een soort extreem ranzige veel te zoete wijn die, in tegenstelling tot de rest, nog enigszins te betalen is. Je koopt er meteen 4 liter van en bent gegarandeerd dronken, de volgende morgen alles vergeten en je belooft jezelf het nooit meer te drinken. #fail

Die zaterdag is Don jarig. Een kwart eeuw dus dat moet gevierd worden! Ik versier de kamer met wat slingers, de Nederlandse jongens regelen een taart en we barbecuen weer bij het strand. Helaas is Australië een beetje doorgeschoten qua regels en verboden en wordt het feestje abrupt afgekapt door security.
Wat een gezeur!

Afgezien van al die regels overal blijkt Cairns een veel leukere stad dan ik in eerste instantie dacht! De lagoon is relaxt, het uitgaansleven gevarieerd en je kunt er super chill eten voor weinig bij een Ierse pub. Top! Het hostel waar we zitten is fantastisch! De bedden zijn er veel breder en de matrassen zijn nieuw. Het heeft ook nog een super chill balkon waar we ’s avonds allerlei kaartspelletjes spelen.

Vanuit Cairns boeken we een tour naar het Daintree Rainforrest. Dit is het oudste regenwoud ter wereld en er staan echt de meest rare bomen in. Super gaaf om te zien! Ook varen we over de rivier die door het regenwoud stroomt en we zien maarliefst 4 krokodillen! De joekels liggen doodstil een beetje te dobberen in het water en sommige zijn wel 3,5 meter lang. Bizar om te zien! We slapen een nachtje in een hostel in het regenwoud en de volgende morgen brengt de tourbus ons naar Port Douglas.
Dit is een plek die eigenlijk alleen voor touristen boeiend is. Overal staan luxe resorts en vakantie villa’s te shinen in de felle zon. Het uitzicht is fantastisch, de natuur het hele jaar groen en terrassen zitten vol. Ook hier blijven we een nachtje. Toch blijkt er niet heel veel te doen te zijn dus spelen we monopoly met de Nederlanders. Hilarisch! Dat je daar na dagen van zonnebaden zin in kunt hebben 🙂

Na deze tour gaan we terug naar Cairns, de allerlaatste bestemming van onze reis. Het voelt gek; aan de ene kant ben ik er aan toe om naar huis te gaan, aan de andere kant wil ik nog een afscheid nemen van het leven hier. De Nederlandse jongens vertrekken, hoe toevallig, één dag na ons terug naar huis na een reis van 7 maanden. Zij weten dus precies hoe wij ons voelen en dat schept een band. We vieren alle laatste dingen. Nog één keer bij de Ierse pub eten, de laatste keer barbecuen, de smerige Goon opmaken, nog even snel kangoeroe vlees proberen want dat hebben we nog steeds niet gegeten en ga zo maar door. Langzaam aan nemen we ook van steeds meer mensen afscheid die we niet meer zullen zien. Blehhhh. Als kind op de camping had ik daar al moeite mee en dat is nu niet heel veel beter. Don en ik hebben allebei een knoop in onze maag en een brok in onze keel.

De laatste nacht doe ik geen oog dicht en vertrekken we om half 5 in de ochtend naar het vliegveld. Twee uurtjes vliegen naar Brisbane. Daar hebben we een hostel geboekt om nog even te slapen en op te frissen voordat we aan de monster terug reis beginnen. Het is 3 x 7 uur vliegen met een overstap op Singapore en Dubai. Daar natuurlijk ook nog een paar uurtjes vertoeven dus we zijn wel even onderweg. MAAR… Dan zijn we wel thuis!!!
Home is where the heart is! En ubs. En pep und mutti. Tes&sebas, pat&arnie die ik dan eindelijk ga ontmoeten! M’n schoonfamilie. De lieve meiden en andere vrienden. Moorkoppen van Van Dam. En de MacKroket. Zonder saus!

Op Schiphol word ik ineens zenuwachtig. We haasten ons als gekken naar de bagageband en zien onze tassen meteen al liggen. AAAAH! Nu gaat het echt gebeuren. Giechelend lopen we naar de schuifdeuren. Ze gaan open en.. Meteen zie ik Ubs staan!!! ‘Jaa’, roept hij en komt meteen naar me toe. We blokkeren ongeveer het hele pad, maar dat maakt me weinig uit. Daarna komt Pat, haar heb ik al die tijd niet gezien en we barsten in tranen uit. Dan volgen Tes en Faussie, Elles, m’n ouders, Romy, Chan, Es, Sebas, Frank, Ton, Fleur, Bram, Gin, Sabien en Soof. Zooo veel mensen. Ik sta te trillen op mijn benen en moet huilen en lachen op hetzelfde moment. Wat mooi. De meiden hebben vlaggetjes mee, fleur mooie bloemen en een zelfgemaakt t-shirt met mijn foto er op. We nemen afscheid van Don, wat heel bizar voelt na zo’n lange tijd. Dan maken we een groepsfoto en lopen we naar buiten. Ik huppel klakkeloos achter het gezelschap aan totdat Fleur ineens ‘oh’ zegt. Huh? Waaatttt. Ineens valt het kwartje. Die witte limousine staat daar voor ons! Hahaha! Dat verzin je toch niet?! Volledig in stijl worden we naar Hillegom gebracht. Dat is wel even anders dan al die rotbussen. Thuis ligt de rode loper klaar, hangt er een levensgroot spandoek, is de tuin en woonkamer volledig versierd met bloemen, slingers en ballonnen en staat er een mega taart van Van Dam klaar. Wauw!!!! Die lieve Ubs heeft echt overal aan gedacht, wat een bijzondere manier van thuis komen. Er komen nog meer mensen langs en het wordt een gezellig feestje. Mega lief dat iedereen er tijd voor maakt om mij te zien!!!
Heerlijk om weer in mijn eigen bed te slapen, de mooie badkamer in te stappen en een kwispelende koe onder aan de trap aan te treffen als ik wakker word. Ik ben weer THUIS!

De reis was werkelijk fantastisch, daarvoor moet ik ook zeker Don bedanken. Ik had me geen beter reisgezelschap kunnen wensen. En Suus natuurlijk, met wie ik zo vreselijk heb gelachen in Thailand. Jammer dat je niet 5 maanden er achter aan kon plakken Suus! De meiden in Vietnam maakten die twee weken onvergetelijk. Zonder twee weken Bali met Ubs had ik het waarschijnlijk nooit getrokken en de weken in Australië met mijn ouders zijn ook zo mooi geweest. Je deelt zulke mooie momenten, dat vergeet ik nooit meer.

En nu is het gedaan. Over en uit. Voltooid verleden tijd.
Hoewel, volgende bestemming: een uitdagende baan!

Bedankt allemaal voor jullie lieve reacties op mijn blog. Zonder lezers schrijft het ook een beetje suf. Jullie zijn top. MOEZEN!

Dikke kus en allemaal tot snel!

3

Be the first to respond!

Feel free to respond!

Laat een bericht achter

Geef een reactie